dinsdag 22 oktober 2024
Sonja en haar partner Tim wilden niet stoppen met reizen
vanwege hun kinderen Anique en Yulan. De afgelopen jaren gingen ze meerdere keren voor lange tijd weg uit Nederland en vorig schooljaar woonden ze in Spanje. ‘Het is mooi om als gezin een tijdje uit de drukke Nederlandse bubbel te stappen.’
‘Ik leerde mijn partner Tim kennen op mijn 22-ste. Reizen heeft ons altijd met elkaar verbonden. Na onze studies maakten we samen een wereldreis en ook toen we later kinderen kregen namen we hen mee op
lange reizen. Met onze dochter Anique gingen we naar Thailand toen ze negen maanden oud was, onze zoon Yulan namen we als baby mee naar Cuba. Mijn man en ik houden ervan om samen avonturen te
beleven, nieuwe mensen te ontmoeten en de wereld te ontdekken; er zijn zoveel mooie plekken om te zien.
In 2018 waren we met ons gezin in Slovenië. De kinderen waren inmiddels tien en vijf en we hadden ons gesetteld in Nederland. We hadden een huis gekocht, de zorg voor twee katten, mijn man had een
horecazaak en ik een vaste baan en lange reizen maken leek ons niet meer mogelijk met twee kinderen die naar school moesten. Toch spraken we op een avond naar elkaar uit dat we nog steeds heel graag
voor langere tijd weg zouden willen met onze kinderen. We vonden Slovenië prachtig en drie weken vakantie was voor ons gevoel niet genoeg. Zelf hadden we zulke mooie herinneringen aan al die lange
reizen, dat wilden we onze kinderen ook laten ervaren. Ik had een hectische baan, mijn man werkte veel en het leek ons mooi om een periode uit die drukke Nederlandse bubbel te stappen en in rust samen
met ons gezin te zijn. Zo ontstond het idee om een half jaar met een camper door Europa te gaan trekken. We gaven onszelf zes maanden de tijd om te onderzoeken of het haalbaar was.’
Schoolplicht
‘Kinderen hebben in Nederland niet alleen een leerplicht, maar ook een schoolplicht, wat betekent dat ze daadwerkelijk naar een schoolgebouw moeten. We overlegden met de directeur van de school en met de
leerplichtambtenaar, maar hoewel zij enthousiast waren over ons mooie plan, was de boodschap die we kregen duidelijk: de leerplichtambtenaar kon ons geen toestemming geven. Wel gaf hij ons de tip om ons tijdelijk uit te schrijven uit Nederland. Dat bleek voor ons de beste manier te zijn. We hadden het op z’n beloop kunnen laten, met het risico een hoge boete te krijgen, maar dat wilden we niet. Maar jezelf uitschrijven uit Nederland betekent nogal wat. Zouden we nog wel verzekerd zijn voor ziektekosten? Konden we ons huis verhuren? Hoe zat het met de belastingen en de post en hoe konden we de camper verzekeren? We zijn gaan praten met andere gezinnen die reisden met kinderen en ontdekten zo dat je een aanvraag bij de Sociale Verzekeringsbank kunt doen voor de ziektekostenverzekering; zolang je binding hebt met Nederland kun je die met hun toestemming gewoon aanhouden. De camper verzekerden we in Duitsland. Van de school kregen we lesmateriaal mee zodat we de kinderen onderweg zelf les konden geven. In 2019 vertrokken we. We hadden altijd gezegd: ‘Laten we niet trouwen,
maar het geld voor de bruiloft uitsparen om te reizen’, waardoor we spaargeld hadden. Met de camper trokken we zes maanden door Spanje, Portugal, Italië, Griekenland en alle Balkanlanden. In 2022
gingen we nog een keer. We verkochten ons huis omdat we geen hoge hypotheeklasten meer wilden en trokken acht maanden met de camper door Spanje en Portugal. Tijdens die reis werden we verliefd op El
Palmar de Vejer, een sufparadijs in het zuiden van Spanje, waar we vorig schooljaar van augustus tot mei hebben gewoond.’
Goed doel
‘Aan elke reis verbonden we een doel en de eerste reis hebben we veel vrijwilligerswerk gedaan. Zo bakten we in Portugal pannenkoeken voor eenzame bejaarden en in Spanje voor Afrikanen die daar in de kassen werkten. In Griekenland gingen we op pad voor een organisatie die zich inzet voor schildpadden. De tweede reis stelden we onszelf ten doel om te leren surfen. Samen beleefden we veel mooie avonturen en het heeft ons als gezin zeker dichter bij elkaar gebracht. Toen we in Zuid-Spanje
woonden lunchten we elke middag uitgebreid in de zon en liepen we vaak naar het strand om de zonsondergang te bekijken of te surfen. Het fijne van een land als Spanje is dat er geen agendacultuur is. Je kunt ’s morgens een afspraak maken met vrienden om ’s middags samen te
gaan lunchen en jong en oud zijn bij elkaar. Maar reizen betekent ook dat je uit je comfortzone moet stappen en het onbekende moet kunnen omarmen. Voor anderen lijkt het misschien of we een droomleven hebben, maar reizen is ook hard werken. Onderwijs geven vond ik bijvoorbeeld best een zoektocht. Aanvankelijk dacht ik: we houden gewoon de Nederlandse schooltijden aan. Mijn man deed de rekenlessen en ik de taal en andere lessen. Maar onze kinderen hadden niet altijd zin in school en dat zorgde best voor stress. Uiteindelijk besloten we de vaste tijden los te laten. Omdat de kinderen privéles
kregen, gingen ze veel sneller door de stof heen dan op school en bleef er tijd over. Ook koppelden we hun schoolwerk meer aan wat we meemaakten op reis. Dan deden we bijvoorbeeld een rekenles op het
strand met schelpjes. Het afgelopen schooljaar heeft mijn dochter 3 havo gedaan via de Wereldschool. Het is haar gelukt, maar als vijftienjarige heb je een behoorlijke discipline nodig om al je schoolwerk op afstand te doen. Mijn zoontje ging in El Palmar de Vejar aanvankelijk naar een Spaanse basisschool. Dat wilde hij graag, maar het bleek toch te moeilijk vanwege de taal. Er wordt vaak gezegd dat kinderen een taal zo leren, maar dat viel in de praktijk behoorlijk tegen; Yulan begreep er weinig van op school. Hij kon geen aansluiting vinden met andere kinderen en na een half jaar zijn we hem zelf thuis les gaan geven. Dat was best pittig.
Deze manier van leven betekent ook dat je moet kunnen schakelen en improviseren als dingen niet gaan zoals je vooraf bedenkt. Yulan heeft in Spanje heel goed leren skateboarden omdat hij veel vrije tijd had en heeft zich daardoor op zijn eigen unieke manier ontwikkeld, maar moet nu wel een schooljaar overdoen in Nederland. Dat is niet hoe we het vooraf voor ons zagen, al is hij gelukkig alweer helemaal gesetteld in zijn nieuwe klas.’
Altijd samen
‘Een andere onvoorziene gebeurtenis was dat mijn schoonvader ernstig ziek bleek vlak voordat we voor de tweede keer op reis zouden gaan, waardoor we onze plannen moesten uitstellen. We hadden alleen net ons huis verkocht en moesten dus snel een huurhuis zien te vinden. Dat lukte, maar het was een zware periode, ook omdat mijn schoonvader uiteindelijk overleed en we vol verdriet aan onze tweede reis begonnen. Ook vond ik het soms best zwaar om op reis 24 uur per dag samen met het gezin te zijn. In Nederland heeft iedereen toch zijn eigen leventje, maar in een camper zit je dicht op elkaar. Dat zorgde soms voor spanningen, vooral als de kinderen geen zin hadden in school. De derde keer dat we weggingen hebben we daarom een huis gehuurd, zodat we allemaal wat meer ruimte hadden. Ik heb toen ook gewoon doorgewerkt – ik ben communicatiedeskundige en kon online klussen doen, en het
was best prettig om dat stukje voor mezelf te hebben. Nu we weer in Nederland wonen, vinden we het wel prettig om allemaal onze vrijheid te hebben. De kinderen vinden het ook fijn om hun eigen vrienden in de buurt te hebben. Onderweg hielden ze altijd online contact met vrienden en in Spanje kwamen er bijvoorbeeld ook vriendinnen van mijn dochter langs, maar dit is toch anders.’
Fundament
‘We hebben altijd gezegd: we doen dit zolang we dit allemaal leuk vinden. Voor Tim en mij is het niet alleen belangrijk dat wij ons mooiste leven leiden, het moet voor de kinderen ook goed zijn. Omdat we zo
verliefd waren op onze surfplek in Zuid-Spanje gingen we er ook een schooljaar wonen met het idee er misschien wel te blijven als we er allemaal konden aarden, maar voor onze zoon bleek het te moeilijk om in te stromen in het Spaanse onderwijs. Onze dochter wilde na een jaar ook terug naar Nederland. Daarom zijn we nu weer hier. Vooral aan onze zoon merkten we dat hij behoefte heeft aan stabiliteit en een fundament nodig heeft. Hij heeft natuurlijk al veel gereisd in zijn korte leventje. Daarom willen we de komende drie jaar in Nederland blijven, zodat hij zijn basisschool hier kan afmaken. Ik zeg altijd: wij zijn een gewoon Nederlands gezin dat leeft binnen het systeem, maar we proberen onze eigen voorwaarden te creëren. Mensen denken vaak in beperkingen, maar als je echt wilt is er meer mogelijk dan je denkt. Dat hoop ik mijn kinderen ook mee te geven. Omdat we onze vrijheid belangrijk vinden, werken mijn man en ik nu bijvoorbeeld altijd op projectbasis. Dat je bewust keuzes kunt maken is ook wat we met Stay on Tour willen uitdragen, het bedrijf dat we hebben opgezet en waarmee we anderen willen inspireren om ook voor langere tijd met hun kinderen te reizen. Tijdens onze eerste reis postte ik regelmatig een bericht op Instagram en daar kreeg ik veel reacties op van mensen die ook met hun kinderen wilden reizen. Ik heb een online programma ontwikkeld om anderen te helpen en in Nederland organiseren we ook één en driedaagse events. Het leuke is dat we daardoor veel gelijkgestemden ontmoeten. Er is een mooie community ontstaan en als we in Nederland zijn kunnen we altijd wel in een huis van mensen wonen die zelf op reis zijn. We wonen nu ook in een huis van mensen die twee jaar weg zijn, die toevallig ook in Grou in Friesland wonen, waar wij zelf ook vandaag komen. Daarnaast hebben we vakantiehuisje in Grou, zodat we altijd een plek hebben in Nederland. Anderen zouden het misschien moeilijk vinden om geen eigen huis te hebben in Nederland, dat is een onzekerheid waar je mee om moet kunnen gaan. Voor ons is kunnen blijven reizen en onze vrijheid houden het belangrijkste.’
Bron: Libelle
